我在火葬场的那些年李自在秦柔雪
我在火葬场的那些年李自在秦柔雪最新章节：
嚯地，杨云帆听到那“蚕茧”之中，发出了刚才说话老者的声音
只见那狸子象是在月下闲庭信步，全身黄色的绒毛，夹杂着斑斓的花纹
因为，九曜世界的各项法则都运转自然，而且没有任何要凋零的趋势……如此看来，九曜仙尊应该并没有陨落
出去一趟，来回太费时间了，午休的时间，都没有了
踏入永恒境界之后，不但灵魂之力大幅度提升，有了世界之力做基础，演化各种法则，更是轻而易举
不需要再确认一遍了，可以直接带走了
这一刻杨毅云眼睛也看到了，但是心头也是猛然一跳，脑海中想到两个字先天
说时迟那时快，老子把信印长剑一吐，当时就……”
夏安宁此刻都不知道自已哪里来的运气，竟然住进宫雨泽的家里，还不用干佣人的活，反而还拥有客人般的待遇
“我如今只剩一缕残魂，仅能感知十二三万里的距离
我在火葬场的那些年李自在秦柔雪解读：
huò dì ， yáng yún fān tīng dào nà “ cán jiǎn ” zhī zhōng ， fā chū le gāng cái shuō huà lǎo zhě de shēng yīn
zhī jiàn nà lí zi xiàng shì zài yuè xià xián tíng xìn bù ， quán shēn huáng sè de róng máo ， jiā zá zhe bān lán de huā wén
yīn wèi ， jiǔ yào shì jiè de gè xiàng fǎ zé dōu yùn zhuàn zì rán ， ér qiě méi yǒu rèn hé yào diāo líng de qū shì …… rú cǐ kàn lái ， jiǔ yào xiān zūn yīng gāi bìng méi yǒu yǔn luò
chū qù yī tàng ， lái huí tài fèi shí jiān le ， wǔ xiū de shí jiān ， dōu méi yǒu le
tà rù yǒng héng jìng jiè zhī hòu ， bù dàn líng hún zhī lì dà fú dù tí shēng ， yǒu le shì jiè zhī lì zuò jī chǔ ， yǎn huà gè zhǒng fǎ zé ， gèng shì qīng ér yì jǔ
bù xū yào zài què rèn yī biàn le ， kě yǐ zhí jiē dài zǒu le
zhè yī kè yáng yì yún yǎn jīng yě kàn dào le ， dàn shì xīn tóu yě shì měng rán yī tiào ， nǎo hǎi zhōng xiǎng dào liǎng gè zì xiān tiān
shuō shí chí nà shí kuài ， lǎo zi bǎ xìn yìn cháng jiàn yī tǔ ， dāng shí jiù ……”
xià ān níng cǐ kè dōu bù zhī dào zì yǐ nǎ lǐ lái de yùn qì ， jìng rán zhù jìn gōng yǔ zé de jiā lǐ ， hái bù yòng gàn yōng rén de huó ， fǎn ér hái yōng yǒu kè rén bān de dài yù
“ wǒ rú jīn zhǐ shèng yī lǚ cán hún ， jǐn néng gǎn zhī shí èr sān wàn lǐ de jù lí
